بهترین ورزش برای سلامت استخوان
چند هفته پیش، مجله ی انجمن پزشکی آمریکا تحقیقی را در رابطه با سلامت استخوان ها منتشر کرد که کسانی که قصد دارند یک زندگی طولانی و مستقل داشته باشند، بهتر است این مقاله را مطالعه کنند.
این تحقیق به بررسی میزان شکستگی لگن در میان آمریکایی های مسن و میزان مرگ و میر مرتبط با این موضوع پرداخت. اگرچه تعداد شکستگی های ران در دهه های اخیر کاهش یافته است اما این مطالعه نشان می دهد که میزان مرگ و میر۱ ساله مرتبط با این آسیب هنوز بیش از ۲۰ درصد است ، به این معنی که در سال بعد، از شکستگی مفصل ران، از هر ۵ نفر یک نفر بالای ۶۵ سال خواهد مرد.
درهمین حال، گروه دیگری از مقالات که درهمین ماه از دانشکده ی پزشکی ورزشی آمریکا منتشر شد، در رابطه با علوم پزشکی مرتبط با ورزش و تمرینات ورزشی بود. بیشتر تاکید این مقاله بر روی این مسئله است که چرا آمار مرگ و میر ناشی از شکستگی استخوان (سلامتی بیشتر استخوان ها) برای افرادی که سال ها یا حتی دهه ها فعال اند و ورزش هم می کنند تقریبا یکسان است که این رقم از استاندارد های سازمان مدیکر فاصله دارد.
شاید برخی افراد بگویند که پرش یک ورزش نامناسب برای بدن است اما این را به خاطر داشته باشید که این ورزش یک مزیت دارد و آن این است که تعادل شما افزایش می یابد. ترامپولین های خانگی و آپارتمانی و انواع ترامپولین باشگاهی امکان انجام پرشهای مختلف را به شما می دهد.
این مقاله به این موضوع می پردازد که تاثیر ورزش بر استخوان ها چقدر است و اینکه چرا گاهی اوقات این تمرینات بروی استخوان های ما تاثیر آنچنانی ندارد.
در گذشته ای نه چندان دور، زمانی که بیشتر محققان می گفتند هرگونه ورزش و فعالیتی برای سلامتی استخوان ها مفید هستند، دکتردنیل دبلیو بری، استادیار پزشکی در دانشگاه دنورِ کلرادو، دراین باره اظهاراتی ارائه کرد. وی شخصی است که استخوانهای افراد مسن و ورزشکاران را مورد مطالعه قرار داده است. وی در این زمینه نتایج غیر منتظره ای به دست آورد.
در این یافته ها مشخص شد، شناگرانی که در مسابقات شرکت می کنند، تراکم استخوانی پایین تر از حد انتظار دارند. حتی در برخی موارد هم مشاهده شد که دوچرخه سواران گاهی اوقات استخوان های شکننده ای داشتند. یافته ای که اغلب محققان را متعجب کرد این بود که وزنه برداری لزوما موجب تقویت استخوان ها نمی شود.
یکی از یافته های چند سال پیش حاکی از آن بود که تفاوت قابل توجهی در ستون فقرات یا تراکم استخوان گردن در زنان جوانی که تمرینات ورزشی مقاومتی (نه وزنه برداری سنگین) انجام دادند و گروه مشابه دیگرکه ورزش نمی کردند، وجود ندارد.
محققان به راحتی اعتراف می کنند که به طور دقیق نمی دانند چرا برخی ورزش ها برای سلامت استخوان ها مفید و برخی دیگر مضر هستند. طبق مطالعاتی که در زمینه علوم پزشکی و تمرینات ورزشی در این ماه صورت گرفت، مشخص شد که حتی دانشمندان هم همانند گذشته از چگونگی تاثیر ورزش بر سلامت استخوان ها مطمئن نیستند.
تا همین اواخر عده ی نه چندان کمی تصور می کردند ضربه ای که بر اثر دویدن به پا و استخوان ها وارد می شود موجب اندکی تغییر شکل در آن ها می شود. این دیدگاه اظهار داشت فشاری که از سوی زمین هنگام دویدن به پا برای بلند شدن وارد می شود موجب ایجاد کشش در سلول های استخوانی می شود که برای ایجاد تراکم بیشتر به استخوان اضافه شده و بدین ترتیب برای ایجاد سازگاری بیشتراستخوان ها را وادار به اندکی تغییر شکل می کند. در صورتیکه این روند در رابطه با عملکرد ماهیچه ها صحیح است. اما اکنون بسیاری از دانشمندان معتقدند که چنین اتفاقی رخ نمی دهد.
الکساندر جی روبلینگ، استادیار گروه آناتومی و زیست شناسی سلولی در دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا و نویسنده مقاله ای در پزشکی و علوم در ورزش می گوید: اگر سلول های استخوانی (سلامتی بیشتر استخوان ها) را در یک ظرف مخصوص کشت باکتری بِکِشید، شما باید آنها را اینقدر زیاد بکشید تا منجر به شکستگی سلول های استخوانی شود.
اکنون او و بسیاری از دانشمندان دیگر معتقدند که در اثر ورزش کردن استخوان ها برای تقویت خود پیامی متفاوت تر از آنچه که گفته شد دریافت می کنند. او می گوید: براثر انجام برخی ورزش ها استخوان ها خم می شوند اما کش نمی آیند. بلکه این روند موجب فشرده سازی مایع ماتریکس استخوان به سمت دیگر می شود. مایع اضافی هم به سلول ها منتقل می شود تا موجب تراکم استخوانی بیشتر شوند.
چرا باید اهمیت دهیم که استخوان ها چه نوع پیامی دریافت می کنند؟
پروفسور روبلینگ و دیگر دانشمندان می گویند: فقط انواع خاصی از ورزش به اندازه کافی استخوان ها را خم می کند و مایعات را به سلول های استخوانی لازم منتقل می کند.طبق نظر اکثریت دانشمندان، هنگامی که فشار زیادی را درتمرینات ورزشی به خود وارد می کنید، مایع ماتریکس نسبتا زیادی به طور ناگهانی تولید می شود که احتمالا برای شما حیاتی باشد.
او می گوید: استخون ها به یک سیگنال بلند نیاز دارند که به سرعت بیاید. برای اکثر ما، وزنه برداری به اندازه کافی باعث این انفجار نمی شود تا با خم شدن استخوان ها، آن ها را تحریک کند. شنا هم این گونه نیست. دویدن ممکن است تا حدودی این گونه باشد، گرچه به دلایل ناشناخته ای، به نظر نمی رسد دویدن استخوان سازی را در برخی افراد تحریک کند.
دکتر باری می گوید: تعجب آور است که پیاده روی سریع در افزایش تراکم استخوان در زنان مسن موثر است اما باید واقعاً سریع باشد. او می گوید: هرچه سرعت پیاده روی بیشتر باشد احتمالاً خم شدن استخوان ها بیشتر است و خطر شکستگی استخوان در فرد کاهش می یابد.
به نظر می رسد نظریه ای وجود دارد که برخی محققان را نیز متعجب و متحیر کرده است، و آن موضوع این است که ورزش شدیدی که بیش از حد تحمل بدن باشد، ممکن است تراکم استخوان را کاهش دهد.
در یک تحقیق کوچک که توسط دکتر باری و همکارانش انجام شد، دوچرخه سوارانی که در مسابقات شرکت می کردند، طی یک دوره طولانی مدت تمرینات ورزشی، تراکم استخوان خود را از دست دادند.
دکتر باری می گوید: این احتمال ممکن است وجود داشته باشد اما هنوز اثابت نشده است که ورزش بیش از حد طولانی یا شدید ممکن است منجر به از دست دادن بیش از حد کلسیم از طریق تعریق شود، به گونه ای که غدد درون ریز بدن ممکن است این کاهش کلسیم را آنقدر جدی بپندارد که برای جبران این کمبود، مواد معدنی را از استخوان بگیرد.
دکتر باری مشغول یک مطالعه بلند مدت است تا مشخص کند آیا استفاده ازمکمل های کلسیم دار قبل و بعد از ورزش باعث می شود تا استخوان های دوچرخه سواران چنین ری اکشنی انجام ندهد یا خیر. او انتظار دارد درحدود یک سال یا بیشتر، در خصوص این پرسش به نتیجه برسد.
در این میان احتمالا آخرین توصیه علمی در مورد ورزش و استخوان سازی این است که بهترین ورزش، پرش به بالا و پایین است. (سلامتی بیشتر استخوان ها) گر چه این موضوع به دلیل زندگی کردن در آپارتمان ها، تاجایی شدنی است که همسایه طبقه پایینی شما اعتراض نکند.
دکتر باری می گوید: پرش یک تمرین عالی برای استخوان سازی است، به شرطی که استخوان های شما به اندازه کافی قوی باشند. دراین صورت برای انجام این حرکت به انجام کار خاصی نیاز ندارید. (اگر در خانواده ی شما سابقه ی شکستگی یا پوکی استخوان وجود دارد، قبل ازانجام این حرکت با پزشک خود مشورت کنید.)
طی تحقیقاتی که در ژاپن صورت گرفت، موش ها ۴۰ بار در طول هفته می پرند که نتایج به دست آمده پس از ۲۴ هفته نشان می دهد تراکم استخوان آنها به طور قابل توجهی افزایش می یابد .
شاید برخی افراد بگویند که پرش یک ورزش نامناسب برای بدن است اما این را به خاطر داشته باشید که این ورزش یک مزیت دارد و آن این است که تعادل شما افزایش می یابد که این موضوع به اندازه ی مستحکم تر کردن استخوان ها در برابر شکستگی استخوان اهمیت دارد. ترامپولین های خانگی و آپارتمانی و انواع ترامپولین باشگاهی امکان انجام پرشهای مختلف را به شما می دهد.
دکترباری نیز می گوید: اگر شما استخوان های محکمی هم ندارید اهمیتی ندارد. اگر شما بتوانید تعادل خود را بیشتر و بهتر کنید دیگر زمین نمی خورید تا دچار شکستگی شوید.
به عنوان جمع بندی می توان اثر پریدن بر سلامت و پوکی استخوان را موثر دانست پرش با ترامپولین یکی از مفید ترین و راحت ترین روش های پیشگیری از پوکی استخوان است.
از دیگر مزایای ترامپولین میتوانید به سایت آلمانی بلیکن مراجعه کنید