بیماری MS

بیماری MS یا مولتیپل اسکلروز (Multiple sclerosis)چیست؟

مولتیپل اسکلروز یا MS یک بیماری طولانی مدت است که می تواند مغز، نخاع و اعصاب بینایی چشم شما را تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند مشکلاتی را در بینایی، تعادل، کنترل عضلات و دیگر عملکرد های اصلی بدن ایجاد کند.
تاثیراتی که این بیماری بر روی بدن هر فرد می گذارد، متفاوت است. برخی از افراد علائم خفیف دارند و به درمان نیاز ندارند. ولی برخی دیگر برای انجام کارهای روزانه مشکل دارند.

بیماری MS زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شما به یک ماده چربی به نام میلین حمله کند، که در اطراف فیبرهای عصبی شما محافظت می شود. بدون این پوسته بیرونی، اعصاب شما آسیب می بیند وبافت اسکار ممکن است شکل بگیرد.
آسیب به این معنی است که مغز شما نمی تواند سیگنال ها را از طریق بدن شما به درستی ارسال کند. اعصاب شما نیز کار نمی کند زیرا باید به شما کمک کند حرکت کنید و احساس کنید.

علائم مهم و اولیه بیماری MS کدامند؟

• کاهش حافظه

کاهش و ضعف حافظه، ناتوانی در تمرکز، صحبت کردن و مشکلات زبانی از اختلالات رایج در نتیجه ی پیشرفت بیماری MS است که البته خیلی وقت ها می تواند از علائم شروع این بیماری باشد.

• اختلالات جنسی

افراد مبتلا به بیماری MS در مراحل شدید، اختلالات جنسی یکی از شایع ترین اختلالات در نظر گرفته می شود. این وضعیت که در بیشتر اوقات عارضه ای غیر قابل پیشگیری است، خیلی وقت ها یکی از علائم ابتلا به MS در نظر گرفته می شود.

• سرگیجه

این بیماران معمولاً در مستقیم حرکت کردن مشکل‌دارند. در واقع این عدم تعادل در کنترل حرکات معمولاً با پیشرفت تخریب سلول‌های عصبی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. به همین خاطر است که بسیاری از مبتلایان به بیماری MS برای راه رفتن نیاز به عصا دارند.

• دوبینی

دوبینی یا همان اختلالات بینایی به دلیل حمله‌ی بیماری‌ام ای به سیستم عصبی و تاثیر بر روی عصب بینایی به وجود می آید و به طور شایع در مبتلایان به بیماری ام اس دیده می شود.

• مورمور شدن انگشتان بی حسی

بی حسی و مورمور شدن مداوم که معمولا صورت و دست ها و پاها را درگیر می کند، عارضه ی شایع بیماران مبتلا به MS است که به علت آسیب و تخریب سلول ها عصبی در مغز و نخاع ایجاد می شود. اما این وضعیت برای فردی که هنوز به بیماری مبتلا نشده و یا برای اولین بار است که آن را تجربه می کند، بسیار عجیب به نظر می رسد. در واقع بی حسی و مورمور شدن می تواند در ابتدا به صورت حمله ای فرد را مورد آسیب قرار دهد. پاها شایع ترین بخش بدن برای بروز این عارضه اند.

• ضعف و گرفتگی عضلات

اسپاسم ها و گرفتگی های عضلانی حمله ای یکی از علائم آزاردهنده ی ام اس است. این اسپاسم ها معمولا شدیدا دردناک هستند، در بخش های انتهایی بدن نظیر دست ها و پاها ایجاد می شوند و بعد از چند دقیقه برطرف می شوند.

• اختلال در کنترل ادرار و مدفوع

بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع در بیماری MS دور از انتظار نیست. تقریبا ۸۰ درصد بیماران مبتلا به MS در کنترل ادرار و مدفوع خود مشکل دارند. این افراد معمولا از احساس دفع ادرار مکرر و ناگهانی در عذاب هستند. مشکل آزاردهنده دیگر در این افراد، اسهالمداوم و اختلال کنترل تخلیه روده است. اگر این برای شما یک مشکل شده است، بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و وضعیت را بازگو کنید.

• بی حالی و افسردگی

ابتلا به بیماری آزاردهنده ای نظیر بیماری MS ، علاوه بر آسیب جسمی می تواند ابزاری برای شکنجه روحی فرد باشد. بسیاری از مبتلایان به ام اس، احساس افسردگی، تحریک پذیری و تغییرات خلق و خو را یکی از مشکلات رایج خود بیان می کنند

علل و عوامل خطر:

اولین علائم اغلب بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی شروع می شوند. اکثر افراد مبتلا به MS دارای حملات هستند، که به اصطلاح عود می کنند،زمانی که وضعیت به طور قابل توجهی بدتر می شود. معمولا علائم بهبود می یابند. برای افراد دیگر، بیماری در طول زمان همچنان بدتر می شود.در سال های اخیر، دانشمندان بسیاری از درمان های جدید را پیدا کرده اند که اغلب می توانند به پیشگیری از عود و پیشگیری از بیماری کمک کنند.

علت بیماری MS چیست؟

پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث MS می شود ،اما موارد زیادی وجود دارد که به نظر می رسد بیماری را بیشتر کند . افراد مبتلا به ژن های خاص ممکن است شانس بیشتری برای مبتلا شدن به این بیماری را داشته باشند. سیگار کشیدن هم ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
بعضی از افراد ممکن است پس از عفونت ویروسی مثل ویروس اپشتاین بار یا ویروس هپروسیک انسانی ۶، که باعث توقف سیستم ایمنی بدنشان به طور طبیعی می شود، ممکن است MS را دریافت کنند. عفونت ممکن است باعث بیماری یا عود شود. دانشمندان پیوند بین ویروس ها و MS را بررسی می کنند، اما هنوز واضح نیستند.
برخی مطالعات نشان می دهد که ویتامین D که می توانید از طریق نور خورشید دریافت کنید، سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می کند و از شما در برابرMS محافظت می کند. بعضی از افراد که بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند، بنظر می رسد با رفتن به مناطق آفتابی تر ،شانس ابتلا به این بیماری در آنها کاهش یابد.

تشخیص دادن آن:

تشخیص بیماری MS می تواند دشوار باشد، چرا که علائم آن می تواند همانند سایر اختلالات عصبی باشد. اگر دکتر شما فکر می کند که شما این بیماری را دارید، او باید شما را به دیدن یک متخصص که رفتارهای مغز و سیستم عصبی را درمان می کند، به نام متخصص مغز و اعصاب معرفی کند.. او از شما در مورد تاریخچه پزشکیتان سوال خواهد کرد و شما را برای نشانه های کلیدی آسیب عصبی در مغز، نخاع و اعصاب چشم تان بررسی می کند.
هیچ آزمایش واحد وجود ندارد که ثابت کند شما MS دارید. دکتر شما از چندین مورد برای بررسی شما استفاده خواهد کرد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون برای جلوگیری از بیماری هایی که باعث علائم مشابه مانند بیماری لیم و ایدز می شوند.
چک کردن تعادل، هماهنگی، بینایی و سایر توابع برای دیدن اینکه اعصاب شما چگونه کار می کند.
یک آزمایش که تصاویر دقیق ساختاری در بدن شما را انجام می دهد، به نام MRI نامیده می شود.
تجزیه و تحلیل مایع که مغز و نخاع شما را تحت فشار قرار می دهد، به نام مایع مغزی نخاعی (CSF). افراد مبتلا به MS اغلب پروتئین های خاص خود را در CSF دارند.
تست (به نام پدیده تحریک شده) که فعالیت الکتریکی را در مغز شما اندازه گیری می کند.

معالجه بیماری MS:

در حال حاضر هیچ درمان کاملی برای MS وجود ندارد، اما تعدادی از درمانها میتوانند احساس و عملکرد شما را بهبود ببخشند.
پزشک شما همچنین ممکن است داروهایی را تجویز کند که ممکن است روند بیماری را تسکین دهد، از حملات جلوگیری کند یا آنها را درمان کند، علائم شما را تسکین دهد یا به شما کمک کند که استرستان را مدیریت کنید که چطور با این بیماری روبرو شوید.

داروهایی که به کند شدن روند بیماری MS و آسیب عصبی کمک می کنند عبارتند از:

1. بتا اینترفرون (Avonex، Betaseron، Rebif)
2. کوپلیمر ۱ (کوپاکون)
3. داکلیوزومب (زینبیتا)
4. دلفمپیدین (آمپیرا)
5. دی متیل فومارات (Tecfidera)
6. ناتالیزوماب (تیزابری)
7. Mitoxantrone (نواورترن)
8. اکلیزومب (Ocrevus)
9. تری فلومونید (Aubagio)

دکتر شما ممکن است استروئیدها را به شما بدهد تا حملات MS شما کوتاه تر و کمتر تشدید شود. شما همچنین می توانید از داروهای دیگر مانند شل کننده های عضلانی، آرام کننده ها یا سم بوتولینوم (بوتاکس) برای کاهش اسپاسم عضلانی و درمان برخی از علائم دیگر استفاده کنید.
یک فیزیوتراپ می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که قدرت و تعادل شما را حفظ می کند و به کاهش خستگی و درد شما کمک می کند. یک درمانگر حرفه ای می تواند راه های جدیدی برای انجام وظایف خاصی به شما آموزش دهد تا هم کارتان راحت تر شود و هم مراقبت از خودتان را آسان تر کند. اگر در هنگام راه رفتن به مشکل برخوردید، استفاده از یک عصا، واکر یا پشتبند میتواند به شما کمک کند راحت تر راه بروید.
همراه با درمان، شما می توانید چیزهای دیگر برای کاهش علائم MS خود را انجام دهید. ورزش منظم و جلوگیری از گرمای بیش از حد برای افزایش انرژی خود را. درباره یوگا برای کاهش خستگی یا استرس از دکتر خود سوال کنید. مراقب سلامت احساسی خود باشید. خوب است که از خانواده، دوستان و یا مشاور برای کمک به کاهش هر گونه استرس یا اضطراب که ممکن است احساس کنید، یاری بخواهید. گروه های پشتیبانی نیز در مکان های زیادی برای ارتباط با دیگر افرادی که با بیماری MS دست و پنجه نرم می کنند وجود دارند.

نظریه برای MS چیست؟

تحقیقات حاکی از انست که پزشکان به گزینه های درمان بیشتر برای این وضعیت پرداختند، یک ایده بهتر از آنچه باعث آن می شود، و توانایی تشخیص زودتر این بیماری. تحقیقات سلول‌های بنیادی و ژنتیک ممکن است به زودی به پزشکان کمک می کند که اعصاب آسیب دیده را تعمیر کنند یا قبل از اینکه آسیب ببینند، بیماری را متوقف کنند.
دانشمندان همچنین به دنبال راه های جدید برای درمان MS در آزمایشات بالینی هستند. این آزمایشات داروهای جدید را آزمایش می کنند تا ببینند آیا آنها ایمن هستند یا خیر. آنها اغلب بدنبال راهی برای مردم برای تجویز دارو جدید هستند که برای همه در دسترس نیست. اگر یکی از این آزمایشها مناسب شما باشد، از پزشک خود بپرسید.

گروه تحقیق و گردآوری ایران ترامپولین 

تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۷/۱۸