روز 15 مرداد را به پاس یادآوری زحمات بیشمار کشاورزان، روز جهانی قدردانی از کشاورزان نام نهاده اند.
این روز در واقع اولین بار در پرو و در سال 1930، برای قدردانی از زحمات بومیان پرو در تامین تولید ناخالص کشور پرو، توسط رئیس جمهور آگوستو لگوییتا نام گذاری شد و در سال های بعد به نام دیا دل کامپزینو یا روز کشاورز تغییر نام پیدا کرد. در این روز در حمایت از کارگران شاغل، در کشاورزی در مقابل کار اجباری زمین داران، قوانیی وضع شد.
با این حال، این روز را ما نیز به تمام کشاورزان تبریک عرض میکنیم.
این روز یاد آور نیاز روزافزون بشر به این رسته از مشاغل است . افزایش روز افزون جمعیت در سطح کره زمین و بروز مشکلات سیاسی و فرهنگی بین المللی مختلف مانند جنگ ها، تغییرات جوی مثل بروز خشکسالی ، سیل و غیره. تاثیرات این موارد بر نیاز بشر به خوراک و غذا با نرخ شدیدی رو به افزایش است. برخی از نظریه پردازان معتقند که به زودی بشر برای تامین غذا نیاز به برنامه ریزی های گسترده برای الزام شهروندان به کشاورزی و تولید خوراک کشورشان دارد.
همواره کشاورزی شغلی سخت و طاقت فرسا بوده هست و به قدری با چالشهای متنوع روبروست که حقیقتا همه کس توانایی و تاب انتخاب این شغل را ندارند . گرما و سرما، طوفان، تگرک، سیل، خشکسالی ، انواع آفت ها و هزینه های کنترل آفت ، تامین آب و کود های مورد نیاز همه و همه چالش های بزرگی هستند که به راحتی و هرکدام به تنهایی میتوانند تمام سرمایه و زحمات یک کشاورز زا نابود کنند.
15 مرداد روز جهانی قدردانی از کشاورزان ، یادآور تمام زحمات این قشر مهم از جامعه است که به راستی باید به احترام آنها ایستاد و کلاه از سر برداشت.
ما در آیترام زحمات شما را به یکدیگر یادآور میشویم و در این روز برای تمام کشاورزان این مرز و بوم آرزوی سلامتی و تندرستی و از همه مهمتر دل خوش داریم .
15 مرداد روز جهانی قدردانی از کشاورزان است که یاداور زحمات بی شمار این قشر از جامعه است
روز جهانی قدردانی از کشاورزان یاداور زحمات بیشمار این قشر از جامعه است
زارعی را که شد خدا یارش
بذر خود زودتر به موقع کاشت
هر گیاهی که رست بی جا، کند
خاک بد را به کود خوب انباشت
تا بگردد ز وحش و طیر ایمن
دشت بانی به کشت خویش گماشت
هم درو کرد زود و هم کوبید
پاک کرد و به خانه برد و گذاشت
سود برد و زیان ندید آن کو
زودتر کشت و زودتر برداشت
او زمین را می شناسد و پیوندی ناگسستنی با آن دارد. گندم های زرد و رقصان در باد، از دور سلامش می دهند و با شادی با هر وزش نسیم صبحگاهی، این سو و آن سو می روند. نوای خوش رود در گوش جانش می نشیند و شوق و شور را برایش به ارمغان می آورد. هر صبح و هر بامداد، زمزمه گندم زارها را می شنود و عشق را در کالبد جهان جاری می بیند، و آن گاه است که شور زندگی، او را به ترنّم وامی دارد و با هر قدمش، آهنگ زندگی از میان دو لبش جاری می شود.
15 مرداد روز جهانی قدردانی از کشاورزان مبارک